تجاری‌سازی فناوری نقش کلیدی در فرآیند ثروت‌آفرینی در اقتصاد دانش‌بنیان دارد. زنجیره اقتصاد دانش‌بنیان بدون حلقه تجاری‌سازی دانش و فناوری، در فاز تحقیق و توسعه باقی می‌ماند.
رمز بهره‌مندی جامعه از دستاوردهای دانشگاه‌ها و مراکز پژوهشی در توجه ویژه به این حلقه نهفته است. مطابق نمودار زیر، تجاری‌سازی دانش، فرآیندی پویاست که با بررسی پیوسته بازار تقاضا، تغییرات فناوری، سبک زندگی و استانداردهای مصرف ارتباط تنگاتنگ دارد. مشابه هر فعالیت صنعتی، بازخوردهای مصرف‌کننده و بازار به تحقیق و توسعه در کسب و کار دانش‌بنیان جهت می‌دهد و نوآوری بیشتری می‌آفریند.
واژه تجاری‌سازی، واژه‌ای سهل و ممتنع است، سهل از این بابت که هر کسی با اندک آشنایی با علم اقتصاد مهندسی می‌داند که هر کالایی پس از تولید باید راه خود را به بازار و مصرف کننده باز کند.
اما تجاری‌سازی فرآیندی بسیار پیچیده، فنی و چالشی است. برای کالاهای دانشی که سهم نوآوری در آنها بالاست، ریسک تجاری سازی به مراتب بالاتر از کالاهایی است که شناخت کافی از آنها در بازار و جامعه وجود دارد.
کالای با سطح فناوری بالا (High Tech) معمولاً از یک سو با حاشیه سود بالا و از سوی دیگر با ریسک سرمایه بالا همراه است. در مقابل، کالای با سطح فناوری متوسط یا پایین (Low & Mid Tech) معمولا حاشیه سود کمتری دارد، ولی به دلیل عواملی چون شناخت کافی مصرف کننده از کالا، تبلیغات کافی، استانداردسازی، خدمات پس از فروش و ... محصول از حاشیه امنیت بیشتری در بازار مصرف برخوردار است.
فن‌آفرینان تولید کننده کالاهای برتر چنانچه با اقتضائات بازار این کالاها آشنا نباشند ممکن است در اولین مواجهه با واکنش بازار دچار دوگانگی شوند: چگونه است که جامعه به کالای آنها اقبال نشان نمی‌دهد؟
پاسخ به این پرسش ساده است: جامعه باید کالا را بشناسد و به آن اعتماد کند. اعتمادسازی برای کالاهای دانش‌بنیان مستلزم صرف هزینه در معرفی مناسب کالا، گرفتن استانداردهای لازم، ثبات شرکت تولید کننده، خدمات پس از فروش، تنوع کالا برای انطباق با ذائقه و سلیقه مصرف کننده، تغییر به موقع استراتژی تولید و قیمت رقابتی مناسب با قدرت خرید مصرف کننده است.
تولید کننده کالای دانش‌بنیان با درک این واقعیت‌ها، همواره بخشی از درآمد خود را صرف تحقیق، توسعه و نوآوری در تولید کالاهای جدید و بهبود کالاهای موجود می‌کند. این هزینه، سرمایه‌گذاری شرکت برای آینده و رمز موفقیت آن در بازار و بخشی از فرآیند تجاری‌سازی است.
نکته دیگر در فرآیند تجاری‌سازی، استراتژی شرکت در استفاده از تسهیلات بانکی (اعم از تسهیلات صندوق نوآوری یا سایر بانک‌ها) است. تجربه بسیاری از شرکت‌های موفق حاکی از این است که این شرکت‌ها وابستگی حداقلی به تسهیلات دارند و استفاده از تسهیلات را محدود به موارد خاص می‌کنند.
در همین راستا دفتر تجاری سازی پارک علم و فناوری کرمانشاه در جهت حرکت در مسیر تجاری سازی محصولات شرکت های تحت حمایت این پارک و رسیدن به هدف اصلی پارک ها که ارتباط بین شرکت های دانش بنیان و بازار بوده وظایفی را برای خود تعریف نموده است که مشروح مراحل آن در فایل زیر قابل دانلود می باشد:
